Olağanüstü seviyede yüz tanıma becerisine sahip kişilerin, buna ilişkin günlük hayat deneyimlerini merak ediyor musunuz? Laboratuvarımızdaki çalışmalardan birine katılmış olan süper yüz tanıyıcı bir katılımcımızın kendi kaleminden kısa bir anektodu  sizler için derledik...

"Çocukluğumdan beri aynı semtte oturduğumuz insanların yüzlerini o kadar iyi bilirdim ki; bazen onları başka bir yerde görünce bir tanidiga rastlamış gibi hisseder ama o insanların beni tanımıyor oluşuna çocukça icerlerdim. Ben 6-7 yaşlarımdayken babamin bakkalına benden bir kaç yaş küçük yaşta ikiz oğulları ile gelen bir erkek müşteri vardı. En az 25 yıl sonra  başka bir şehirde, bir mekanda arkadaşlarımla otururken bu çocuklardan birine rastladım. Artık bir çocuk değil, yetişkin bir adamdı. Onunla aynı masada oturan bir ortak arkadaşımız denk geldi. Bu arkadaştan o çocuğun babamın bakkalinin olduğu semtte büyüyüp buyumedigini ve ona dair hatırladığım detayları sormasını rica ettim. Karşılaştığım bu yetişkin adam, çocukluğunda babamın bakkalına gelen küçük müşteri idi. İşin garibi ben bu genç adamı yıllar içinde başka yerlerde de görmüş, tanımıştım ama hiç 'o' insan olup olmadığını sorma fırsatı bulamamıştım. Buna benzer şekilde tanıdığım insanlari kafelerde otobüslerde görüp yüzlerini ve onları nerede gördüğümü hatırliyorum ama aslında bu insanlarla çoğunlukla hiç tanışmamış oluyorum."